“Juf, heb je dat huilboek?” Het jongetje kijkt me aan. “Je bedoelt van die twee broers?”, zeg ik. “Ja juf, die.”

De gebroeders Leeuwenhart van Astrid Lindgren blijft één van de mooiste verhalen over broederliefde, over je leven geven voor alles wat je lief is, over andere werelden dan deze en over de strijd tussen goed en kwaad. Het gaat over hoe je telkens opnieuw je angsten kunt overwinnen en hoe je van een klein bang jongetje net zo’n held wordt als je grote broer. Jonatan leert zijn broertje Kruimel dat je soms dingen moet doen ook al zijn ze gevaarlijk. En dat je soms je vijand te hulp moet schieten. “Anders ben je geen mens, maar een lor”.

Astrid Lindgren over de gebroeders Leeuwenhart: “Kinderen beseffen dat de dood bestaat en maken zich er zorgen over. Daar wilde ik over schrijven. En over de strijd voor gerechtigheid.”

Het Zuiderstrand, ook wel het stille strand genoemd, is één van de mooiste plekken in Den Haag. Het grenst aan een prachtig duingebied, waar het heerlijk wandelen is. Ergens is een wat hoger duin. Op dat duin staat een bankje. Met witte verf is erop geschreven. Vier regels over liefde en gemis. Over hoeveel een mens kan houden van een ander mens. Vanaf dit punt kun je de hele omgeving overzien: de zee, het strand, de duinen. Een prachtige plek om uit te rusten, stil te zijn en je te laven aan de je omringende natuur. Als je geluk hebt, zie je een strandbeest van de kunstenaar Theo Jansen lopen. Je bent even in een andere wereld.

Met hernieuwde moed betreed je weer deze wereld. De wereld waarin je je dagelijks werk doet, naar school gaat of een berg beklimt op de fiets van je overleden moeder. Met liefde lukt dat.

“Het duin – ik klom er op en voelde me beschermd

De zee – ik liep er langs en voelde me bevrijd”

Sylvia van Valen – Zonneveld